Αγαπημένα μου μπλογκεράκια,
το μοναδικό κομμάτι που θα μπορούσε να περιγράψει την αγχώδη κατάσταση μου είναι το 12 της Βίσση. Όπως γνωρίζεται, πέρασα από μια κοπιαστική συνέντευξη τον προηγούμενο μήνα και κατάφερα να ξεχωρίσω φτάνοντας στο final interview. Τα αποτελέσματα της συνέντευξης βγαίνουν τέσσερις εβδομάδες μετά. Εν ολίγοις αν έρθει σήμερα μειλ μάλλον θα τα έχω καταφέρει ... Αν έρθει αύριο μάλλον θα έχω κοπεί... Δεν θέλω να κοπώ. Πάλεψα τόσο πολύ..Κάθε πέντε λεπτά τσεκάρω το κινητό μου αλλά τίποτα. Κανένα εισερχόμενο μειλ.. Περιμένω να ακούσω αυτο τον διστακτικό ήχο, για να τρέξω... Η ώρα είναι δώδεκα , η ώρα είναι μια.... Δεν έχω άλλα περιθώρια.. Αχ αγαπητοί μου ρικρουιτερς κάντε το θαύμα σας και απαντήστε μου θετικά... Η αγωνία μου βουνό , όπως λέει και η Αννούλα...

Με αγάπη η χαμένη στο άγχος της
Σιλβή σας....