Δύσκολος καιρός για πριγκίπισσες, λατρεμένα μου μπλογκεράκια. Δύσκολος καθώς οι πρίγκιπες εξαφανίστηκαν ολοσχερώς. Πράγματι! Τα τελευταία χρόνια σε όσες γυναικείες συζητήσεις έχω βρεθεί, ακούω το ίδιο επαναλαμβανόμενο πράγμα... Μα που πήγαν όλοι οι άντρες;Τους πάτησε το τρένο; Δεν σας το κρύβω πως κι εγώ είχα αυτή την απορία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μάλιστα αυτή η απορία γινόταν ακόμα πιο έντονη μετά από κάθε αποτυχημένο ραντεβού. Σήμερα όμως έχω επικεντρωθεί σε κάτι πιο εξειδικευμένο. Άντρες υπάρχουν πολλοί και παντού. Στα Κ.Α.Π.Η ,στα νεκροταφεία ή και στα γαριδάκια. Το θέμα είναι που πήγαν οι σωστοί άντρες. Αυτό το σπάνιο σέξυ είδος που λιώνεις μέσα στην δύναμη του και ερωτεύεσαι με μια ματιά. Αυτό που εμείς οι γυναίκες ονομάζουμε αρσενικό παλιάς κοπής. Ήξερες ότι αυτά που λέει τα εννοεί , τα νιώθει και τα πιστεύει. Ήξερες πως μπορείς να βασιστείς και να στηριχτείς πάνω του. Ήξερες πως σκεφτόταν πριν πράξει, έπραττε εφόσον είχε σκεφτεί τα πάντα. Ήξερε να σέβεται και να τιμάει τον λόγο του. Νευρίαζε και ηρεμούσε σε κλάσματα δευτερολέπτου. Ναι έκανε λάθη, αλλά με ένα του παραπονιάρικο βλέμμα του, τα είχες συγχωρήσει όλα, με μια αγκαλιά τα είχες ξεχάσει αυτοστιγμή. Αυτού του είδους τα αρσενικά εκλείπουν στις μέρες μας. Αντικαταστάθηκαν με φθηνά αντράκια ,που θεωρούν πως το ψέμα, η αδιαφορία, η έλλειψη σεβασμού και το γρήγορο σεξ είναι ο ορισμός του άντρα. Χρησιμοποιούν με ύφος πολλών καρδιναλίων και δυνατή φωνή την ατάκα <<θέλω κάτι ελεύθερο, δεν έχω χρόνο για σχέσεις>>. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουν τι σημαίνει δέσμευση και τι ελευθερία, πως να απολαύσουν τον έρωτα και πως το σεξ. Και πάλι δεν ξέρω λατρεμένα μου μπλογκεράκια τι με εκνευρίζει περισσότερο, η ψεύτικη άνεση, το ύφος του <<άντρακλα>> ή οι χαζές δικαιολογίες. Έχουμε φτάσει στην εποχή που φωνάζουμε δυνατά, όποια βλακεία μας έρθει στο κεφάλι και δεν τολμάμε ούτε να ψιθυρίσουμε, αυτά που πραγματικά νιώθουμε. Δειλία, χαζομάρα ή μόδα. Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει πως οτιδήποτε πραγματικό σιγά σιγά εξαφανίζεται. Η ψευδαίσθηση της ασφάλειας που κάποτε ένιωθες μέσα σε μια στιβαρή αγκαλιά έχει πλέον αντικατασταθεί με το αίσθημα της ανασφάλειας. Και κάπως έτσι οι πριγκίπισσες γίνονται και πρίγκιπες, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Βάφουν τα μαλλιά τους και τους τοίχους του σπιτιού τους με την ίδια ευκολία, προστατεύουν και αυτό-προστατεύονται από οτιδήποτε επικίνδυνο και δεν φοβούνται να αντικαταστήσουν τα τακούνια τους με παπούτσια εργασίας. Ούτε αυτές είναι τέλειες. Μα τέλος πάντων κανείς δεν είναι... Ξέρουν όμως πως μέχρι να βρουν το άλλο τους μισό θα είναι ολόκληρες και θα στηρίζονται μονάχα στις δυνάμεις τους. Ίσως και σε λίγη σοκολάτα ή περιστασιακό σεξ. Όσο για τα αντράκια μάλλον η μοίρα τους είναι αυτή. Να χάνονται μπροστά στον καθρέφτη τους, να ζουν με ψεύτικη αυτοπεποίθηση και όταν κι αυτή χαθεί να ρίχνουν μια χαζή ατάκα και να νιώθουν βασιλιάδες. Ανυπόφορη η χαζομάρα τους, όσο και ο θόρυβος που κάνουν. Σε αυτό το σημείο λατρεμένα μου μπλογκεράκια, φοβούμενη το λιντσάρισμα του κολλητού μου φίλου( υπέροχο παιδί, για όσες ενδιαφέρονται) θα ήθελα να δηλώσω, πως αν και δεν τα πάω καλά με το αντρικό φύλο συγχρόνως το αγαπώ. Ναι το είπα και αυτό! Είναι αθώοι σε σημείο χαζομάρας πολλές φορές, γενναιόδωροι και δοτικοί. Έχουν μπέσα και φιλότιμο. Μαθαίνουν να σέβονται συγκεκριμένες έννοιες (την μητέρα τους,την αδερφή τους, την παρέα τους...).Σχεδόν πάντα χρειάζονται προστασία μιας και τα ένστικτα τους ενεργοποιούνται, όταν ήδη βρεθούν στα δίχτυα κάποιας γυναίκας. Μην ξεχνάτε ότι έχουν πιστέψει ότι είναι οι κυνηγοί σε στημένο παιχνίδι, που εν τέλη είναι πάντα τα θηράματα. Είναι μεγάλα παιδιά,με ότι και αν συνεπάγεται αυτό. Παρά την μυική τους δύναμη είναι αδύναμοι μπροστά στην γυναικεία τσαχπινιά. Είναι ανώριμοι αλλά και σταθεροί όταν παθιάζονται με κάποια χαζή ιδέα. Το πιο σημαντικό πάντα είναι πρόθυμοι να μάθουν όταν τους δείχνεις κάτι που τους ενδιαφέρει. Βέβαια τα ενδιαφέροντά τους περιορίζονται στο σεξ, το σεξ και το σεξ. Οτιδήποτε άλλο το γνωρίζουν ήδη ή έχουν κάποιον φίλο που το γνωρίζει. Αν συνεχίσω ο κατάλογος μου θα μεγαλώσει αρκετά και η περασμένη ώρα και το κοιμισμένο μου μυαλό δεν μου το επιτρέπουν αυτό. Το μόνο που θα πω λατρεμένες μου μπλογκο-αναγνώστριες είναι κάτι τελευταίο. Δεν γεννηθήκατε σε λάθος εποχή ούτε έχετε τον μαλακό-μαγνήτη. Αν βρείτε κάποιον καλό άνδρα μην γκρινιάζετε αλλά θεωρήστε τον εαυτό σας τυχερό με τόσους αχαρακτήριστους τύπους που τριγυρνούν στον πλανήτη μας. Μπορεί αυτός που έχετε δίπλα σας να μην είναι ο ονειρεμένος πρίγκιπας του παραμυθιού αλλά να είναι αυτός που αγαπάει κάθε ατέλειά σας. Φροντίστε τον ,ακούστε τον και θα είναι πανευτυχής. Αγαπημένοι μου μπλοκο-αναγνώστες δεν μπορώ να ζητήσω πολλά από εσάς λόγω φύλου. Θα σας δώσω μια συμβουλή. Πείτε αυτό που σκέφτεστε, προτιμήστε τον συνδυασμό αλήθειας-παντόφλας παρά ψέματος-ενοχής. Με σκωπτική- περιπαιχτική διάθεση , η πάντα αισιόδοξη Σιλβή σας...

Λατρεμένα μου μπλογκεράκια, μια μέρα αφότου κατόρθωσα να τελειώσω την προηγούμενη ιστορία με τους στόχους του 2018 αποφάσισα πως έπρεπε να κάνω ένα απολογισμό και να αποφασίσω αν πέτυχα ή όχι αυτά που ήθελα την προηγούμενη χρονιά. Άλλωστε ο απολογισμός και η αυτοκριτική είναι ένας από τους τρελούς μου στόχους για το 2018. Συνοπτικά η χρονιά μου είχε πολλά πάνω και κάτω, αρκετές κωλοτούμπες και μπερδέματα αλλά και όμορφες στιγμές. Είμαι περήφανη που προσλήφθηκα σε μια πολυεθνική παγκόσμια εταιρεία που εδρεύει στην μέση Ανατολή και συγκεκριμένα στο Abu-Dhabi. Μου πήρε αρκετές προσπάθειες, ωστόσο άξιζε. Έβγαλα καινούργιο διαβατήριο και περίμενα υπομονετικά να περάσει ο καιρός για να με καλέσουν. Αυτό για το οποίο μετανιώνω είναι ότι χαρούμενη και περήφανη το ανακοίνωσα σε φίλους, που δεν είχαν όλοι την ίδια χαρά με μένα. Μάλιστα όσο περνούσαν οι μήνες κι εγώ ήμουν ακόμη εδώ, στην Ελλάδα να αγωνίζομαι, αυτοί μπορώ να πω ότι χαίρονταν περισσότερο. Προς μεγάλη μου έκπληξη η λίστα φίλων μειώθηκε. Στεναχωρήθηκα εκείνο το διάστημα αλλά μου πέρασε. Νευριάζω με τον εαυτό μου, καθώς όλο αυτό το διάστημα που περίμενα να φύγω στο εξωτερικό, ξέχασα να ζω. Απλώς φυτοζωούσα και αυτό φαινόταν. Έκανα πολύ λάθος επιλογές στην προσωπική μου ζωή, δούλευα με μεγάλη δυσκολία και έχασα κάθε ενδιαφέρον και χόμπι. Για ένα χρόνο σχεδόν ήμουν στάσιμη, πράγμα το οποίο κόντεψε να με σκοτώσει. Σκέφτομαι ότι αν είχα μια ειδοποίηση για όλη αυτή την καθυστέρηση, ίσως να είχα ψάξει άλλη δουλειά ή κάποιο μεταπτυχιακό ίσως και να άλλαζα πόλη... Μετάνιωσα επίσης για τον παρορμητισμό μου και για την εμπιστοσύνη που έδειξα σε λάθος άτομα. Τα πλήρωσα και τα δυο με μαύρο δάκρυ και μπόλικες αναμπουμπούλες. Αντιθέτως χαίρομαι πάρα πολύ για την εμπιστοσύνη που έδειξα σε ανθρώπους που με αγαπάνε πραγματικά. Άκουσα συμβουλές, πόνεσα ακούγοντας αλήθειες αλλά όλα ήταν για το καλό μου. Χαίρομαι και στεναχωριέμαι για την δουλειά που έκανα το καλοκαίρι. Από την μία αντιλήφθηκα πόση δύναμη και υπομονή έχω μέσα μου, και από την άλλη συνειδητοποίησα ότι όλα αυτά δεν αξίζουν αν είσαι δυστυχισμένος. Κι εγώ ήμουν πολύ δυστυχισμένη καθώς δούλευα δίπλα σε ανάξιους και τοξικούς ανθρώπους. Πέρασε ο εφιάλτης... Ταξίδεψα αρκετά και επισκέφθηκα μοναδικές τοποθεσίες. Το Κεραμαριό στην Δρακότρυπα της Καρδίτσας ήταν για μένα ο καλύτερος προορισμός και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Μέσα από τις εκδρομές μου και τις αναζητήσεις μου ανακάλυψα ταλέντα αλλά και αδυναμίες. Πολύ μου αρέσει που με το καιρό ξέρω τι μου πάει και τι όχι. Λάτρεψα την τοξοβολία από την πρώτη στιγμή και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα είναι το μελλοντικό μου χόμπι μιας και πλέον έχω αετίσια όραση! Ω ναι αποφάσισα εν μια νυκτί να κάνω laser στα μάτια μου και το έκανα στην χρονιά που μας πέρασε. Υπέροχη εμπειρία οφείλω να ομολογήσω και θεωρώ ότι το έκανα την κατάλληλη στιγμή. Είναι τόσο περίεργο να βλέπεις τόσο καθαρά χωρίς την κούραση των φακών, και ακόμα πιο περίεργο όταν μπορείς να εμπιστευτείς τα μάτια σου απόλυτα. Το laser λειτούργησε άψογα πάνω μου αν σκεφτεί κανείς ότι ξεκαθάρισε το τοπίο ακόμα και στο μυαλό μου. Είδα πράγματα που ίσως υποσυνείδητα απέφευγα. Με μεγάλη μου χαρά διέγραψα ανθρώπους που δεν πίστευα ότι μπορώ! Να σας δώσω μια συμβουλή λατρεμένα μου μπλογκεράκια; Αν θέλετε να διαγράψετε ανθρώπους θα πρέπει να πέσουν τόσο πολύ στα μάτια σας ,που δεν θα μπορείτε να τους δείτε. Μετά από λίγο δεν θα θέλετε κιόλας. Με λίγα λόγια μπλογκεράκια μου το 2017 για μένα ήταν μια χρονιά στάσιμη, η οποία όμως μου δίδαξε πράγματα και έφερε αλλαγές στην ζωή μου. Βλέπετε όταν πέτυχα το στόχο του εξωτερικού ήμουν τόσο χαρούμενη και λανθασμένα θεώρησα ότι όλα μου τα προβλήματα θα λύνονταν ως δια μαγείας. Αυτή η αναμονή μου σπίτι με ανάγκασε να αντιμετωπίσω όλα αυτά τα προβλήματα και να βγω νικήτρια. 2017 σίγουρα δεν ήσουν η χρονιά μου, ωστόσο είμαι αυτό που λένε οι Άγγλοι, grateful(ευγνώμων). Μου έμαθες ότι αξίζω πολύ περισσότερο από αυτό που νόμιζα εγώ και κάποιοι κακοί φίλοι. Μου έμαθες να εμπιστεύομαι τον εαυτό μου και να παλεύω ακόμα πιο δυνατά! Σε ευχαριστώ λοιπόν 2017. Ας ελπίσουμε πως το 2018 θα είναι η χρονιά μου. Με αγάπη η σκεπτική Σιλβή σας...

Αγαπημένε μου εαυτέ, Άγιε Βασίλη, σύμπαν και λοιποί πλανήτες, Σας στέλνω αυτό το γράμμα με σκοπό το κυνήγι της τύχης και αυτή την χρονιά!Την προηγούμενη χρονιά άφησα την τύχη στην τύχη, τους στόχους στην ελπίδα και τον εαυτό μου ... Ας μην σχολιάσω καλύτερα. Φέτος όμως έμαθα το μάθημα μου. Αποφάσισα να δω τα πράγματα όπως και τις προηγούμενες χρονιές πλην της τελευταίας βεβαίως- βεβαίως. Σαν ένα παιχνίδι monopoli που κυνηγάς τις καλές επενδύσεις, αποφεύγεις τις κακοτοπιές και αν σου έρθει κακή ζαριά παλεύεις να ορθοποδήσεις, χαμογελώντας ή αναθεματίζοντας τον ανάδρομο Ερμή. Με λίγα λόγια βάζω στόχο,σαν κλασσική γυναίκα τοξότης και επιθυμώ για την νέα χρονιά από τον εαυτό μου λίγα και καλά, πάνω από όλα αληθινά και αυθόρμητα. Ο φετινός μου δεκάλογος ξεκινάει όπως πάντα με την υγεία. Δεν μπορείς να προσευχηθείς για την υγεία και ούτε να κάνεις πολλά. Μπορείς όμως να την ελέγξεις λιγάκι χαμογελώντας κάθε πρωί αισιόδοξα στον καθρέφτη σου. Μπορείς να την ρυθμίσεις από την διατροφή σου, τόσο την υλική όσο και την άυλη. Αν το σκεφτείτε καθημερινά ταΐζουμε τον εαυτό μας με θερμίδες, λιπαρά, χοληστερίνη,αρνητισμό,νεύρα,έρωτα,χαμόγελα,απελπισία,αισιοδοξία. Θρέφουμε πέρα από τον οργανισμό μας και τον παράδεισο ή την κόλαση της ψυχής μας. Χιλιάδες ψυχολόγοι , θρησκευόμενοι διαφόρων θρησκειών , ειρηνιστές και εγώ, η λατρεμένη σας Σιλβή, σας συνιστούμε παράδεισο. Κλασσική επιλογή. Φυσικά ο στόχος μου δεν περιορίζεται στην υγεία, γιατί τότε δεν θα μπορούσα να γεμίσω περαιτέρω γραμμές, ούτε στο μπλογκ μου, αλλά ούτε στο βιβλίο της ζωής. Επόμενη κατηγορία στόχευσης είναι η ανεξαρτησία. Ένα άυλο συναίσθημα για το οποίο χιλιάδες εκατομμύρια άνθρωποι αγωνίστηκαν. Άλλοι με σπαθιά και όπλα και άλλοι με χαμόγελο και τίμια εργασία. Ένα συναίσθημα το οποίο μπορεί να φέρει αρκετές χαρούμενες κωλοτούμπες στην ζωή σου και να σε γλυτώσει από μπόλικα χάπια και ψυχαναλύσεις. Σκληρός στόχος αλλά αξίζει τον κόπο. Επόμενη στάση μια εξίσου άυλη έννοια, για την οποία έχουν γραφτεί χιλιάδες τραγούδια, ποιήματα και πολύχρωμα στιχάκια στους τοίχους. Η ελευθερία μπλογκεράκια μου, είναι η μοναδική έννοια που όλοι μπορούμε να ορίσουμε εύκολα αλλά όχι και να την συλλάβουμε. Ελευθερία είναι κάτι διαφορετικό για τον καθένα μας. Για μένα ελευθερία είναι να μπορώ να κάνω ή να επιλέξω ότι θέλω, να εκφράσω οτιδήποτε περάσει από το μυαλουδάκι μου χωρίς να χρειάζεται να το ωραιοποιήσω για τα κολλημένα στις προκαταλήψεις μυαλά. Ελευθερία για μένα είναι να είμαι ο εαυτός μου, σε όποιον κύκλο και αν βρεθώ, ότι σχέση και αν κάνω. Ελευθερία για μένα είναι το δικαίωμα να είμαι ευτυχισμένη όπως εγώ το επιλέξω. Ελευθερία για μένα είναι να ακούσω την καρδιά μου και όχι τους ψιθύρους του μυαλού. Να χορεύω στην βροχή και ας μην υπάρχει μουσική. Λίγο ποιητικό μα αληθινό συναίσθημα. Ωστόσο δεν ξέρω αν διαθέτω την απαιτούμενη αρετή και τόλμη. Βέβαια αυτή η παραδοχή αμέσως με κάνει να νιώθω άτολμη,δειλή. Όχι...Δεν μου πάει, δεν είμαι εγώ...Εγώ είμαι κάτι άλλο που πρόκειται να γίνει. Λατρεμένα μου μπλογκεράκια θέλω γι'αυτή την χρονιά να κάνω τουλάχιστον ένα ταξίδι εκτός ελληνικών συνόρων, είτε με παρέα είτε μόνη. Φυσικά λατρεύω και τους προορισμούς των ελληνικών εδαφών, αλλά αυτοί απλώς σε μαγεύουν με την φυσική ομορφιά τους. Το εξωτερικό θεωρώ ότι σε αλλάζει, σε διδάσκει καθώς έρχεσαι σε επαφή με ξένο πολιτισμό. Άλλη κουλτούρα μπλογκεράκια μου, όπως και να το κάνουμε σε ανανεώνει. Επίσης επιθυμώ γι αυτή την χρονιά να συνεχίσω να προσέχω τον εαυτό μου. Εσωτερικά και εξωτερικά. Ίσως αρχίσω να χρησιμοποιώ και κρέμες όταν ξυπνάω και πριν κοιμηθώ, σαν τις γυναίκες των σιριαλ. Και ίσως προσθέσω άλλο ένα χόμπι. Ίσως χορό. Ίσως κάτι άλλο. Το μόνο σίγουρο είναι οτι δυσκολεύομαι να διαβάσω αυτό το διάστημα. Ίσως στο μέλλον, όταν επιδιορθώσω την ζωή μου. Τέλος θέλω και αυτή την χρονιά να εκτιμήσω όλα αυτά που έχω κάνει, λάθη και σωστά. Και έπειτα να πω ένα μεγάλο <<ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΡΙΤΣΑΡΑ ΜΟΥ>>. Βλέπετε έχω την εξής πεποίθηση, πως τα πάντα στην ζωή έχουν λόγο που γίνονται και πάντα κάτι μας δείχνουν. Οπότε είναι πολύ σημαντικό για μένα αντί για τύψεις ή νεύρα, να νιώσω ευγνωμοσύνη και κατανόηση. Πάνω από όλα όμως να διδαχτώ από κάθε βήμα και στραβοπάτημα, από κάθε τρεμούλιασμα,δάκρυ ή χαμόγελο συγκίνησης. Ακόμα και από εκείνες τις στιγμές της απόλυτης γκαντεμιάς, που πήγαν την ζωή μου ένα χρόνο πίσω. Επιθυμώ και απαιτώ να αγαπήσω τον εαυτό μου όπως ακριβώς είναι. Και κάπου εδώ μετά από άπειρες προσπάθειες συγκέντρωσης για να τελειώσω αυτή την ιστορία και ακόμα περισσότερες δυσκολίες, θα θέσω μια ευχή για την χρονιά που έρχεται. Εύχομαι λοιπόν αυτή η χρονιά λατρεμένα μου μπλογκεράκια να μου μάθει να αγαπάω και να αγαπιέμαι, να είμαι ευτυχισμένη και τυχερή. Σας εύχομαι αντίστοιχα μπόλικη αγάπη, υγεία που να ξεχειλίζει από τα μπαντζάκια σας και πολλές χαμογελαστές στιγμές. Με γιορταστική διάθεση , η αγαπημένη σας Σιλβή...