Για άλλη μια φορα χάθηκα ωστόσο αυτή την φορα ειχα λογο... Περίμενα να βγει ο ήλιος... Και περίμενα... Και περίμενα... Μέχρι που βγήκε χθες το βράδυ καθως έπινα το κρασακι μου παρατηρώντας την βροχη... Τι περίεργες συμπτώσεις σε αυτή την ζωή... Εν μέσω κατακλυσμού εγω ζούσα τα καλοκαιρινά ραντεβού του Μαρτάκη και της χίλιες και μια νύχτες της Σεχραζάντ... ο κολλητός μου με κοιτούσε στα ματιά και μου άνοιξε την δική του καρδιά... Ήταν τοσο ρομαντικός. Με κρατούσε απο το χέρι και μου έλεγε διαφορα... Εγω πάλι κοιτούσα τα άσχημα νυχια μου , το λερωμένο απο το κραγιόν ποτήρι τις αστραπές στον ουρανό μέχρι που αποφάσισα να κοιτάξω τις αστραπές που έβγαιναν απο τα μάτια του... Η αληθεια ειναι οτι πάλευα μέσα μου να κρατηθώ ψύχραιμη και σοβαρή... Εν τέλει άρχισα να ξεγλιστρω αλλάζοντας θέμα... Πρέπει να παραδεχτώ πως όταν μου είπε πως διαβάζει την αφιέρωση μου στο organizer που του χάρισα καθε φορα που δεν ειναι καλα με έκανε να νιώσω πως με αυτόν τον άνθρωπο εχω περασει πολλές στιγμές... Στιγμές έντονα συναισθηματικές και άλλοτε ηρεμες στιγμές διασκέδασης και χαλάρωσης...στιγμές μοναδικές και αξέχαστες.. Μου ομολόγησε πως με βλέπει ερωτικά και απο τότε δεν μπορω να σκεφτω τίποτα άλλο πέρα απο τα λόγια του ... Δεν ξέρω τι νιώθω ακόμα ή ισως και να ξέρω αλλα να φοβάμαι να το ομολογήσω... Σύντομα όμως θα πρέπει να έρθω αντιμέτωπη τοσο με την αληθεια οσο και με τους φόβους μου... Άλλωστε μια συζήτηση εκκρεμεί μεταξύ μας... Το μονο σίγουρο ειναι οτι δεν ειμαι διατεθειμένη να τον χάσω απο την ζωή μου .-- Ελπίζω η ηλιοφάνεια να συνεχιστεί τοσο για μένα οσο και για εσάς... Καληνύχτα σας φίλοι μου !!!
Καλημέρα σας φίλοι μου... Ειναι 2.10 πρώτες πρωινές ωρες και φυσικά δεν μπορω να κοιμηθώ αν δεν γράψω εστω και μια μικρη βλακεία... Καταρχάς θα ήθελα να ανακοινώσω πως σήμερα θα γράψω ελάχιστα ... Ειναι γεγονός!!! Η συμβουλή της ημέρας για να λύσεις ενα πρόβλημα απλως αποστασιοποιησου απο αυτο ... Έπειτα παρατήρησε και σκέψου με λογική ... Όταν καταλήξεις σε ενα συμπέρασμα απλως κοντό πράξη ... Μπορείς να χαμογέλασεις γιατι το πρόβλημα λύθηκε!!! Αν δεν καταλήξεις σε κάποιο συμπέρασμα δεν πειράζει.. Ασε το χρονο να περασει και ισως περασει και το πρόβλημα !!! Αυτα για σήμερα .... Ααα μόλις είδα game of thrones !!! Χάρηκα υπέρ του δέοντος που πέθανε ο Τζόφρυ!!! Ποτε δεν συμπαθούσα τα κακομαθημένα παιδιά πόσο μαλλον όταν εχουν αυτή την ξινή μούρη ... Αυτα για σήμερα....
Το λευκό καθαρό απο ανούσιες λέξεις φόντο του blogger ποτε δεν με βοηθούσε να γράψω το κουβάρι των σκέψεων μου . Και αυτός ειναι ο λόγος που μουντζουρώνω λιγάκι τον πρόλογο αγαπημένοι μου φίλοι... Ισως αυτο το λευκό να ευθύνεται για την απουσία μου τον τελευταίο καιρό, ισως πάλι να ειναι τα ματιά που με κοιτάνε μέσα απο τον καθρέφτη...ισως να φταίνε τα μάτια του... Ω εύρηκα!! Αυτο φταίει τα ματιά του... Τον τελευταίο καιρό δεν με αφήνουν λεπτό ήσυχη με παρακολουθούν συνεχώς όπως ενα λιοντάρι το θήραμα του.. Το πρόβλημα είναι οτι δεν ειμαι θήραμα.. Το πρόβλημα ειναι πως δεν κατάλαβα πως βρέθηκα σε αυτή την θέση και αν το θέλω πραγματικα ... Τον τελευταίο καιρο ξυπνάω και κοιμάμαι προσπαθώντας να καταλάβω ποτε η πραγματική φιλία μετατράπηκε σε αυτο το αέναο συναίσθημα... Εχω ακούσει πολλές φορές πως στα φιλικά ματς μπαίνουν τα καλύτερα γκολ ωστόσο γελουσα καθως θεωρούσα πως ίσχυε για νεογέννητες φιλίες. Τι ξεχωρίζει λοιπόν την φιλία απο τον έρωτα;;; Αυτο ειναι το σημερινό μου ερώτημα...
Βήμα 1: γνωρίζεις έναν άνθρωπο του αντιθέτου φύλου
Βήμα 2 : ψάχνεις για κάτι κοινό εκτός απο το σφράγισμα στον φρόνιμητη
Βήμα 3: έλκεσαι απο την συντροφιά και συνεχίζεις την παρέα.
Βήμα 4 : δένεσαι όσο περνάει ο καιρός και μοιράζεσαι ( εκτός απο το βρακι σου ) οτιδήποτε τρελό χαζό και ανούσιο. Απο μια μικρη σκέψη μέχρι ενα κομμάτι γλυκο
κατα την διάρκεια ενός ξέφρενου Σαββατοκύριακου.
Εν ολίγοις τα κοινά σημεία σύνδεσης καθως και η αμοιβαία έλξη υπάρχουν τοσο στον έρωτα οσο και στην φιλία... Τι τα διαφοροποιεί λοιπόν;; Το λαθος timing;; Ή μηπως οι ήδη υπάρχουσες σχέσεις;; Και όταν ο συντελεστής διαφοράς αγγίζει το μηδέν τότε γιατί μετατρέπουμε την φιλία σε έρωτα μα τον έρωτα σε φιλία ποτε;;; Υποτίθεται οτι εμείς οι άνθρωποι ειμαστε έλογα όντα... Κουβάρι οι σκέψεις για άλλη μια φορά... Οσο για τα αισθήματα χαμένα σε μια πολύβουη πλατεία ,χαμένα και ανήμπορα να βρουν το σωστό μονοπάτι ... Μέσα μου ξέρω οτι αργα ή γρηγορα θα φύγει η ομίχλη και θα βγει και πάλι ο ήλιος... Πάντα βγαίνει... Η ώρα ειναι 1.57 ξημερώματα Παρασκευής... Καληνύχτα και καλημέρα φίλοι μου ...