Wrote by Silvis Diary
Λατρεμένα μου μπλόγκεράκια, καθημερινά συναντάμε πολλούς ανθρωπους-άπειρους θα έλεγα! Αγοράζοντας γιαούρτι απο το παραδοσιακό μαγαζί της γειτονιάς σου, μπαίνοντας σε ενα ασανσέρ ή περιμένοντας στην στάση για το λεωφορείο της γραμμής... Ωστόσο δεν μπαίνουμε στην διαδικασία ουτε να κοιτάξουμε τον διπλανό μας... Μαλλον η αδιαφορία ειναι η νεα αλλεργία, την οποια προς μεγάλη μου έκπληξη, δεν εχω εμφανίσει ακομα. Οι ιστορίες της ράγας ειναι η απόδειξη... Ειναι αληθινές ιστορίες ανθρώπων που συναντήθηκαν μεσα σε ενα κουπέ τρένου και τις μοιράστηκαν μαζι με το τελευταιο τους τσιγάρο... Βλέπετε οι άνθρωποι ξεγυμνώνονται ευκολότερα μπροστα σε άγνωστα ματια καθως φοβούνται την κριτική και την προδοσία των αγαπημένων τους.. Καπου εκει ανάμεσα στην τόση αληθεια, βρέθηκα να ταξιδεύω και εγω... Ενας φιλόδοξος μπόγος, που τραμπαλίζεται στο τίποτα και στο ολα...
-ποσο χρόνων εισαι κοριτσι μου; Με ρώτησε ο κύριος με την έντονη φωνή.
Οξύς τύπος, ατμιστης. Φορούσε σταρακια που του ταίριαζαν στα 60 του χρονια και μου θύμιζε κάποιον γνωστό ηθοποιό..
- Ειμαι 24 αποκρίθηκα ευγενικά.
- Εισαι πολυ μικρη ακομα, μου ριπε αυτάρεσκα . Σχετικό πραγμα ο χρόνος σκέφτηκα ...
- Δουλεύεις κοριτσι μου ή τρεχεις καθε μήνα στον ΟΑΕΔ;
- τίποτα απο τα δυο.. Ειμαι φιλόλογος και ...
-Ασε κατάλαβα, ειπε και με διέκοψε με ενα κοφτό νεύμα του χεριού του... Το μυστικο ειναι να ζεις την καθε στιγμη και τίποτα να μην σε αγγίζει... Το ακούσες ; Αν με ρωτήσεις τι δουλεια κανω θα σου απαντήσω το εξής. Ειμαι πλούσιος και κλέβω το κράτος... Ήμουν ο μεγαλύτερος εργοστασιάρχης ρυζιού. Το έχασα κανοντας υπέροχη ζωή... Οχι μην βιάζεσαι να με κατακρίνεις ... Ποτε δεν ήμουν τζογαδόρος, ποτε δεν ειχα κάποιον εθισμό ... Ήμουν απλως ερωτευμένος με την καλη ζωή... Την μια μερα οδηγούσα πορσε και την αλλη βρέθηκα να κοιμάμαι σε ενα παγκάκι ... Θέλει κότσια η ζωή μικρη... Κότσια μια δοςη τρέλας και μπόλικο ρίσκο... Ο μόνος τρόπος για να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι, να συνεχίσεις να ζεις .
Η ιστορια του κ. Λευτέρη ήταν οπως και ο ίδιος, λιγο τρελη με μπόλικο ρίσκο και πολλες κωλοτούμπες... Ενδιαφέρουσα ιστορια, ενδιαφέρον ανθρωπος , γρήγορο ταξιδι...
- Ειμαι απο Αθήνα και εχω δυο κόρες. Η μια ειναι στην ηλικία σου κοντα. Τωρα παω να δω την αλλη.. Ειναι παντρεμένη με ενα καλο παιδι .. Ειναι στρατιωτικός .. Δεν βαριέσαι δουλεια να υπάρχει ... Εχω και ενα εγγόνι το οποιο θα παρει το ονομα μου <<Άγγελος >>. Κατσε να σου δείξω φωτογραφιες...
Δεν πρόλαβα να αρθρώσω λέξη, δεν πρόλαβε να παρει ανάσα .Η κυρια Αγγελικη, καθόταν αναπαυτικά στην απέναντι θέση κοιτώντας χαμογελάστη την φύση που διέσχιζε το τρενο .. Γλυκιά γυναίκα και προπάντων φρέσκια γιαγια ... Με κέρασε σπιτική τυρόπιτα και μου ανέλυσε τα παντα για την οικογένεια της .. Δεν με κούρασε γιατι σκέφτηκα πως ισως σε μερικά χρονια η δική μου μανούλα να βρεθει στην ίδια ακριβώς θέση ...
- Ειμαι φοιτητής στην καλών τεχνών. Ταξιδεύεις συχνά με αυτο το δρομολόγιο; Κρίμα γιατι ετσι δεν θα σε ξαναδώ . Μου χαμογέλασε ντροπαλά . Του χαμογέλασα κοιμισμένα απο υποχρέωση αλλα και λογω κούρασης .. Σκέφτηκα πως σίγουρα ειναι στα πρωτα βήματα του φλερτ.. Χαμογέλασα στην θύμηση τους . Επειτα κοίταξα το ρολόι μου απελπισμένα . Ενα τέταρτο , δώδεκα λεπτα και η ωρα να προχωράει με βήμα βραδύποδα .. Περιεργο πραγμα ο χρονος. Οταν περνας καλα τρέχει λες και εχει καταπιεί τον Βεγγο ... Σε αντίθετη περιπτωςη ενα λεπτό μοιάζει με αιωνιότητα .Πριν κατέβω απο το τρενο μου έδειξε το μπλοκ σχεδίου που βασάνιζε απο ωρα με το ΗΒ μολύβια του... Ξαφνιάστηκα. Με είχε αποτυπώσει στο χαρτί με απίστευτη ακριβεία. Μου υποσχέθηκε πως στο επόμενο ταξιδι που θα με συναντούσε θα μου το έδινε.. Χαμογέλασα ειλικρινά αυτή την φορα ...
Λατρεμένα μου μπλόγκεράκια, στον πήγαιμο για την Ιθάκη να εύχεστε να ειναι μακρύς ο δρόμος και να εχει άπειρους ανθρωπους. Βλέπετε ο προορισμός ειναι ανούσιος οταν η διαδρομή απαρτίζεται απο τοσο ενδιαφέροντες ανθρωπους ...
Για όλους εκείνους που ταξιδεύουν στο άγνωστο ...
Με αγαπη
Η ταξίδιαρα Σιλβη σας...
Wrote by Silvis Diary
Wrote by Silvis Diary
Wrote by Silvis Diary
Λατρεμένα μου μπλογκεράκια, την Κυριακή γιόρτασα την πρώτη μέρα της άνοιξης παριστάνοντας την τουρίστρια. Έκανα πολλές βόλτες στον ήλιο , έβγαλα μερικές φωτογραφίες, πράγμα ιδιαίτερα σπάνιο για μένα και τέλος έφαγα το πρώτο παγωτό!!! Έχοντας λοιπόν καλωσορίσει την νέα εποχή με όποιο τρόπο βρήκα , αποφάσισα πως το ιστολόγιο μου χρειαζόταν μια μικρή δόση χρώματος... Αυτό που δεν γνώριζα είναι ότι υπάρχουν άπειρα πρότυπα στο ιντερνετ και πως η μικρή αλλαγή που σκεφτόμουν γρήγορα θα μετατρεπόταν σε πλήρη ανακαίνιση. Θα με συγχωρήσετε λοιπόν για την ακαταστασία του, ωστόσο υπόσχομαι σε μερικές μέρες τον εορτασμό των εγκαινίων του. Μέχρι τότε σας φιλώ φουριόζικα..
Με αγάπη,
η ανοιξιάτικα ντυμένη Σιλβή σας
Wrote by Silvis Diary
Λατρεμένα μου μπλογκεράκια,
υπάρχουν στιγμές, που η σιωπή είναι τόσο εκκωφαντική ώστε να μην μπορείς να την αντέξεις. Προσπαθείς να σπάσεις τις κραυγές της με μουσική αλλά αυτή εκεί, ανυποχώρητη. Σου κλείνει τα αυτιά και σε αναγκάζει να την ακούσεις. Σε μια τέτοια κατάσταση βρίσκομαι και εγώ αυτή την στιγμή. Άρρωστη σωματικά και ψυχικά. Λαβωμένη, γλείφοντας τις πληγές μου σε μια άκρη της σκηνής. Κομπάρσος στο έργο που εγώ γράφω, σκηνοθετώ και κανονικά θα έπρεπε να πρωταγωνιστώ κιόλας. Δεν με στενοχωρεί ιδιαίτερα . Άλλωστε σε κάθε έργο η αυλαία κατεβαίνει, τα φώτα σβήνουν, για να ξανά-αρχίσουν όλα από την αρχή. Φαύλος κύκλος η ζωή μπλογκεράκια μου. Και απίστευτα συνεπής. Κάθε τι καινούργιο κάποτε τελειώνει. Και ξανά από την αρχή, όσο και αν αυτό κάποιες φορές ακούγεται ακατόρθωτο. Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί οι οποίοι αρνούνται να βάλουν ένα τέλος για να αποφύγουν την αρχή. Τους τρομάζει το άγνωστο, η επόμενη στροφή του δρόμου. Ναι με φοβίζει μερικές φορές και μένα. Ωστόσο με φοβίζει περισσότερο το να ζω στο μεταίχμιο. Κάπου στην μέση, χωρίς να είμαι σίγουρη αν ζω στο παρελθόν, στο παρόν ή στο μέλλον. Η μέση κατάσταση πονάει περισσότερο πιστέψτε με. Όταν ένα επεισόδιο τελειώνει πρέπει να γράφεται με κεφαλαία γράμματα κατά προτίμηση σε χρυσή απόχρωση. ΤΕΛΟΣ. Ξεκάθαρο, σύντομο και πολυτελές. Σήμερα λοιπόν πίνω τα παναντόλ μου στην υγεία όλων των κύκλων που κλείνουν και σε αυτών που γεννιούνται από τις στάχτες.
Η συντομότατη Σιλβή σας...
υπάρχουν στιγμές, που η σιωπή είναι τόσο εκκωφαντική ώστε να μην μπορείς να την αντέξεις. Προσπαθείς να σπάσεις τις κραυγές της με μουσική αλλά αυτή εκεί, ανυποχώρητη. Σου κλείνει τα αυτιά και σε αναγκάζει να την ακούσεις. Σε μια τέτοια κατάσταση βρίσκομαι και εγώ αυτή την στιγμή. Άρρωστη σωματικά και ψυχικά. Λαβωμένη, γλείφοντας τις πληγές μου σε μια άκρη της σκηνής. Κομπάρσος στο έργο που εγώ γράφω, σκηνοθετώ και κανονικά θα έπρεπε να πρωταγωνιστώ κιόλας. Δεν με στενοχωρεί ιδιαίτερα . Άλλωστε σε κάθε έργο η αυλαία κατεβαίνει, τα φώτα σβήνουν, για να ξανά-αρχίσουν όλα από την αρχή. Φαύλος κύκλος η ζωή μπλογκεράκια μου. Και απίστευτα συνεπής. Κάθε τι καινούργιο κάποτε τελειώνει. Και ξανά από την αρχή, όσο και αν αυτό κάποιες φορές ακούγεται ακατόρθωτο. Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί οι οποίοι αρνούνται να βάλουν ένα τέλος για να αποφύγουν την αρχή. Τους τρομάζει το άγνωστο, η επόμενη στροφή του δρόμου. Ναι με φοβίζει μερικές φορές και μένα. Ωστόσο με φοβίζει περισσότερο το να ζω στο μεταίχμιο. Κάπου στην μέση, χωρίς να είμαι σίγουρη αν ζω στο παρελθόν, στο παρόν ή στο μέλλον. Η μέση κατάσταση πονάει περισσότερο πιστέψτε με. Όταν ένα επεισόδιο τελειώνει πρέπει να γράφεται με κεφαλαία γράμματα κατά προτίμηση σε χρυσή απόχρωση. ΤΕΛΟΣ. Ξεκάθαρο, σύντομο και πολυτελές. Σήμερα λοιπόν πίνω τα παναντόλ μου στην υγεία όλων των κύκλων που κλείνουν και σε αυτών που γεννιούνται από τις στάχτες.
Η συντομότατη Σιλβή σας...
Wrote by Silvis Diary
Καλησπέρα γλυκά μου μπλογκεράκια ,
καλή και δημιουργική χρονιά, γεμάτη στιγμές που θα σας κόβουν την ανάσα. Όχι δεν αναφέρομαι σε σκηνές καρδιακών επεισοδίων αλλά σε στιγμές που θα σας κλέψουν την καρδιά. Τρελές μοναδικές και ανεπανάληπτες στιγμές σας εύχομαι. Νέος χρόνος, με πολλές αλλαγές εσωτερικές αλλά και εξωτερικές. Οι εσωτερικές όπως καταλαβαίνετε αφορούν προσωπικά ζητήματα και εννοείται ότι θα σας αποκαλύψω. Οι εξωτερικές στην προκειμένη περίπτωση αφορούν κατά βάση το μπλογκ μου. Ίσως τις παρατηρήσετε ίσως όχι. Σε κάθε περίπτωση ελπίζω να σας αρέσει η συνολική εικόνα. Νέος χρόνος, νέο look , νέες αποφάσεις ,νέοι στόχοι. God help us με λίγα λόγια. Αυτή η ιστορία μου αφορά τους νέους στόχους.
1. Να είμαι υγειής, σωματικά και ψυχολογικά. Δεν μπορώ να ευχηθώ για κανενός την υγεία, ούτε καν για την δική μου. Μπορώ ωστόσο να προσπαθήσω. Για αρχή ξεκινάω γυμναστήριο, και θα κλείσω ραντεβού σε κάποιον οδοντίατρο. Επίσης θα πίνω κάθε μέρα λουίζα.
2. Να είμαι ευτυχισμένη. Πολλές φορές δεν μπορούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα μας, μπορούμε όμως να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο την βλέπουμε. Η ευτυχία κρύβεται στα πιο μικρά, αληθινά πράγματα. Μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο, ένας περίπατος ακόμα και αν αυτός βρίσκεται στην εξωτική Έδεσσα.
3. Να πετύχω επαγγελματικά. Ξέρω ότι είναι ασαφές και αυτό με αγχώνει. Μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου αεροσυνοδό, συγγραφέα, φωτογράφο, ζωγράφο αλλά όχι φιλόλογο. Ή μάλλον μπορώ να με φανταστώ και ως φιλόλογο αλλά όχι έτσι όχι εδώ , όχι τώρα. Όποτε πρώτος στόχος είναι αεροσυνοδός. Τα υπόλοιπα θα έρθουν με την πάροδο του χρόνου.
4. Να βρω την αγάπη. Αυτή για την οποία έχουν γραφεί τόσα βιβλία, τόσα ποιήματα μέχρι και τραγούδια. Όταν ένιωσα να με αγαπάνε δεν μπορούσα να ανταποδώσω και όταν ένιωσα πως αγαπάω ποτέ δεν είδα ανταπόδωση. Ξέρω η Αλκυόνη λέει πως η αγάπη δεν είναι μπακάλικο να μετράς τι έχεις πάρει και τι έχεις δώσει. Ωστόσο όπως και να το κάνουμε δεν μπορείς να ζήσεις ευτυχισμένος με μια μονομερή αγάπη. Να δίνεις ,να δίνεις μέχρι να καταλήξεις μπακάλικο με άδεια ράφια. Μάλλον άχρηστο.
5. Να παλέψω με τους φόβους μου, όποιοι και αν είναι αυτοί.
6. Να ξεκινήσω κάποια καινούργια χόμπι. Να πάρω πτυχίο αγγλικών ή ιταλικών ή κάτι να μάθω. Η γνώση ποτέ δεν είναι αρκετή. Βέβαια αν γνωρίζεις τα κατάλληλα άτομα τότε γνώση δεν χρειάζεσαι.
Για αρχή αυτοί είναι οι βασικοί μου στόχοι. Ελπίζω αυτή την χρονιά να γεμίσω την ατζέντα μου με πολλές και ενδιαφέρουσες εμπειρίες. Τους γράφω για να τους διαβάζω κάθε φορά που θα κοιτάω κάπου αλλού και θα ξεχνάω τον δρόμο μου. Και επειδή η επανάληψη μητηρ μαθήσεως εστί << Αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας , Θα πας εκεί που κοιτάς>>. Καλή χρονιά μπλογκεράκια μου.
Η χαοτική Σιλβή σας...
καλή και δημιουργική χρονιά, γεμάτη στιγμές που θα σας κόβουν την ανάσα. Όχι δεν αναφέρομαι σε σκηνές καρδιακών επεισοδίων αλλά σε στιγμές που θα σας κλέψουν την καρδιά. Τρελές μοναδικές και ανεπανάληπτες στιγμές σας εύχομαι. Νέος χρόνος, με πολλές αλλαγές εσωτερικές αλλά και εξωτερικές. Οι εσωτερικές όπως καταλαβαίνετε αφορούν προσωπικά ζητήματα και εννοείται ότι θα σας αποκαλύψω. Οι εξωτερικές στην προκειμένη περίπτωση αφορούν κατά βάση το μπλογκ μου. Ίσως τις παρατηρήσετε ίσως όχι. Σε κάθε περίπτωση ελπίζω να σας αρέσει η συνολική εικόνα. Νέος χρόνος, νέο look , νέες αποφάσεις ,νέοι στόχοι. God help us με λίγα λόγια. Αυτή η ιστορία μου αφορά τους νέους στόχους.
1. Να είμαι υγειής, σωματικά και ψυχολογικά. Δεν μπορώ να ευχηθώ για κανενός την υγεία, ούτε καν για την δική μου. Μπορώ ωστόσο να προσπαθήσω. Για αρχή ξεκινάω γυμναστήριο, και θα κλείσω ραντεβού σε κάποιον οδοντίατρο. Επίσης θα πίνω κάθε μέρα λουίζα.
2. Να είμαι ευτυχισμένη. Πολλές φορές δεν μπορούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα μας, μπορούμε όμως να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο την βλέπουμε. Η ευτυχία κρύβεται στα πιο μικρά, αληθινά πράγματα. Μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο, ένας περίπατος ακόμα και αν αυτός βρίσκεται στην εξωτική Έδεσσα.
3. Να πετύχω επαγγελματικά. Ξέρω ότι είναι ασαφές και αυτό με αγχώνει. Μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου αεροσυνοδό, συγγραφέα, φωτογράφο, ζωγράφο αλλά όχι φιλόλογο. Ή μάλλον μπορώ να με φανταστώ και ως φιλόλογο αλλά όχι έτσι όχι εδώ , όχι τώρα. Όποτε πρώτος στόχος είναι αεροσυνοδός. Τα υπόλοιπα θα έρθουν με την πάροδο του χρόνου.
4. Να βρω την αγάπη. Αυτή για την οποία έχουν γραφεί τόσα βιβλία, τόσα ποιήματα μέχρι και τραγούδια. Όταν ένιωσα να με αγαπάνε δεν μπορούσα να ανταποδώσω και όταν ένιωσα πως αγαπάω ποτέ δεν είδα ανταπόδωση. Ξέρω η Αλκυόνη λέει πως η αγάπη δεν είναι μπακάλικο να μετράς τι έχεις πάρει και τι έχεις δώσει. Ωστόσο όπως και να το κάνουμε δεν μπορείς να ζήσεις ευτυχισμένος με μια μονομερή αγάπη. Να δίνεις ,να δίνεις μέχρι να καταλήξεις μπακάλικο με άδεια ράφια. Μάλλον άχρηστο.
5. Να παλέψω με τους φόβους μου, όποιοι και αν είναι αυτοί.
6. Να ξεκινήσω κάποια καινούργια χόμπι. Να πάρω πτυχίο αγγλικών ή ιταλικών ή κάτι να μάθω. Η γνώση ποτέ δεν είναι αρκετή. Βέβαια αν γνωρίζεις τα κατάλληλα άτομα τότε γνώση δεν χρειάζεσαι.
Για αρχή αυτοί είναι οι βασικοί μου στόχοι. Ελπίζω αυτή την χρονιά να γεμίσω την ατζέντα μου με πολλές και ενδιαφέρουσες εμπειρίες. Τους γράφω για να τους διαβάζω κάθε φορά που θα κοιτάω κάπου αλλού και θα ξεχνάω τον δρόμο μου. Και επειδή η επανάληψη μητηρ μαθήσεως εστί << Αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας , Θα πας εκεί που κοιτάς>>. Καλή χρονιά μπλογκεράκια μου.
Η χαοτική Σιλβή σας...
Wrote by Silvis Diary
Αναγνώστες
ABOUT ME...
Είμαι η Σιλβή νομίζω . Μέσα μου κρύβω μια επαναστάτρια, μια ονειροπόλα, μια ρεαλίστρια. Μια τρελή παθιασμένη που συνήθως ξεσπάει γράφοντας ή τσιμπολογώντας. Έχω υπάρξει από πολύ μικρή ηλικία το μαύρο πρόβατο σε οποιαδήποτε κοινωνικό πρέπει... Σιχαίνομαι οτιδήποτε ψεύτικο δήθεν και ψωνισμένο... Αγαπώ οτιδήποτε καλλιτεχνικό και έντονο... ;)
Συνολικές προβολές σελίδας
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2018
(9)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2017
(11)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2015
(22)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2014
(22)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
Εμφανιζόμενη ανάρτηση
Στριπτιζ ...
Αγαπημένα μου μπλογκεράκια, σε ένα χωρισμό ξέρετε τι πονάει περισσότερο; Η άγνοια... Δεν ξέρεις που βρίσκεται και τι κάνει ο άνθρωπος με τ...
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Αγαπητά μου μπλογκεράκια...i miss you so muchhh!!! Πάει αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που ανάρτησα οπότε έχω πολλά και ζουμερά νέα...
-
Αγαπητά και ανύπαρκτα μπλογκερακια μου, πριν από λίγο ανακάλυψα ένα υπέροχο ποίημα της Δημουλα , και για να μην χαθεί στο χρόνο , όπως οι ...
-
Καλησπέρα γλυκά μου μπλογκεράκια , καλή και δημιουργική χρονιά, γεμάτη στιγμές που θα σας κόβουν την ανάσα. Όχι δεν αναφέρομαι σε σκηνέ...
-
Αγαπημένα μου μπλόγκεράκια καλησπέρα σας απο την γεμάτη καυσαέρια και ελπίδες θεσσαλονικη... Καλα το καταλάβατε ταξιδεύω ... Και μαλιστα με ...
-
Λατρεμένα μου μπλογκεράκια, υπάρχουν στιγμές, που η σιωπή είναι τόσο εκκωφαντική ώστε να μην μπορείς να την αντέξεις. Προσπαθείς να σπάσει...
-
Λατρεμένα μου μπλόγκεράκια, Άτιμο πραγμα η πένα... Αν την αφήσεις σε αφήνει στο διπλάσιο... Αν την διεκδικήσεις δύσκολα θα την κατακτήσει...
-
Λατρεμένα μου μπλογκεράκια, άλλο ένα Σαββατόβραδο , κάθομαι και συλλογίζομαι. Πως θα ήταν η ζωή μου αν ... Πώς θα ήταν αν δεν είχα φύγει...
-
Αγαπημένα μου μπλογκεράκια σήμερα θα σας πω μερικές ιστορίες από το παρελθόν, με μάγισσες, αράχνες και τραγικές συμπτώσεις. Όχι δεν επηρεάσ...
-
Λατρεμένα μου μπλογκεράκια, μετά από κάτι αιώνες απουσίας, επέστρεψα δυναμικά και λίγο σατυρικά. Το σημερινό μου θέμα είναι από αυτά που...
Ετικέτες
αγάπη μόνο
άγγελος
αεροσυνοδός
άνοιξη
απειρία
αριστοτελης
αρχή
γεννέθλια
διαβολος
διδασκαλία
Διοτίμα
Έδεσσα
ελευθερία
έλξη
εξετάσεις
επιλογή
έρωτας
έρωτες.
ευτυχία
κακοτυχία
καλόγερος
καταιγίδα
καταρράκτες
μαμάδες
μεγαλώνω
μεταπτυχιακό
Μητσοτάκης
μικρός πρίγκιπας
μοναξία
μονοπάτια
Ντουμπάϊ
νύχια
όνειρα
όρια
Ορκομωσία
ουράνιο τόξο
παιδικά πάρτι
πανελλήνιες
πανικός
στοίχημα
στόχοι
συγγραφή
σύμπαν
σχέσεις
τζελ
φιλία
φιλόλογος
φόβος
φυλακή
Χατζηγιάννης
Χριστούγενα
Abu-Dhabi
carpe diem
Dubai
Emirates
Gone girl
Lacta
que sera sera
sex and the city
Softex
LATEST POSTS
-
Λατρεμένα μου μπλογκεράκια, αυτό το απόγευμα Κυριακής σας γράφω με διάθεση πιτζάμας. Ξέρετε χουχούλιασμα , ελαφρύ συνάχι, ελαφρότερη μουσ...
-
Καλησπέρα σας γλυκά μου μπλογκεράκια... Ω ναι. Its me ,<< the asoti>>... Μόλις συνειδητοποίησα πόσο καιρό έχω να γράψω ή μάλλ...
-
Λατρεμένα μου μπλογκεράκια, αλλάζει ο καιρός και αποφάσισα να κάνω μερικές ακόμα αλλαγές. Ο ήλιος πάντα που έδινε αυτού του είδους την ε...
-
Λατρεμένα μου μπλογκεράκια, μια μέρα αφότου κατόρθωσα να τελειώσω την προηγούμενη ιστορία με τους στόχους του 2018 αποφάσισα πως έπρεπε να...
-
Δύσκολος καιρός για πριγκίπισσες, λατρεμένα μου μπλογκεράκια. Δύσκολος καθώς οι πρίγκιπες εξαφανίστηκαν ολοσχερώς. Πράγματι! Τα τελευταία...
-
Λατρεμένα μου μπλογκεράκια, έπειτα από 9 μήνες και κάτι ψιλά σας θυμήθηκα. Θα μπορούσα να κάνω και κάτι καλύτερο μεταξύ κατεργαρέων αλλ...
-
Λατρεμένα μου μπλογκεράκια, άλλο ένα Σαββατόβραδο , κάθομαι και συλλογίζομαι. Πως θα ήταν η ζωή μου αν ... Πώς θα ήταν αν δεν είχα φύγει...
-
Λατρεμένα μου μπλογκεράκια, υπάρχουν στιγμές που το μυαλό τρέχει και η πένα ζορίζεται. Γράψε σβήσε και φτου από την αρχή. Αυτή η ιστορ...
-
Λατρεμένα μου μπλογκεράκια, το αφηρημένο μου μυαλό σας θυμάται αρκετά συχνά αλλά γράφει κάθε φορά που αλλάζει εποχή. Βαρεμάρα, έλλειψη δη...
Με μερικές λέξεις είναι το προσωπικό μου ημερολόγιο με στιγμές άλλοτε δυνατές άλλοτε χαζές και ανάλαφρες, αποφάσεις και προβληματισμοί, φιλία και έρωτας και τέλος ,,,το μεγάλο στοίχημα...
Από το Blogger.
Η λίστα ιστολογίων μου
-
-
Εργασία σε εξέλιξηΠριν από 5 χρόνια
-
Τέλος κεφαλαίου.Πριν από 7 χρόνια
-
Τα τραίνα δεν σφυρίζουν στην αρχαιότερη πόληΠριν από 10 χρόνια
-
Бiг щнiтэ нолеΠριν από 10 χρόνια
-
Tώρα αυτό πώς να στο πώ ;Πριν από 12 χρόνια
-
Past mistakes (part two)Πριν από 12 χρόνια
-
the end. maybe. i guess.Πριν από 13 χρόνια
-
Weird NatureΠριν από 14 χρόνια