Ιστορίες της ράγας...

Λατρεμένα μου μπλόγκεράκια, καθημερινά συναντάμε πολλούς ανθρωπους-άπειρους θα έλεγα! Αγοράζοντας γιαούρτι απο το παραδοσιακό μαγαζί της γειτονιάς σου, μπαίνοντας σε ενα ασανσέρ ή περιμένοντας στην στάση  για το λεωφορείο της γραμμής...  Ωστόσο δεν μπαίνουμε στην διαδικασία ουτε να κοιτάξουμε τον διπλανό μας... Μαλλον η αδιαφορία ειναι η νεα αλλεργία, την οποια προς μεγάλη μου έκπληξη, δεν εχω εμφανίσει ακομα. Οι ιστορίες της ράγας ειναι η απόδειξη... Ειναι αληθινές ιστορίες ανθρώπων που συναντήθηκαν μεσα σε ενα κουπέ τρένου και τις μοιράστηκαν μαζι με το τελευταιο τους τσιγάρο... Βλέπετε οι άνθρωποι ξεγυμνώνονται ευκολότερα μπροστα σε άγνωστα ματια καθως φοβούνται την κριτική και την προδοσία των αγαπημένων τους.. Καπου εκει ανάμεσα στην τόση αληθεια, βρέθηκα να ταξιδεύω και εγω... Ενας φιλόδοξος μπόγος, που τραμπαλίζεται στο τίποτα και στο ολα... 

-ποσο χρόνων εισαι κοριτσι μου; Με ρώτησε ο κύριος με την έντονη φωνή. 
Οξύς τύπος, ατμιστης. Φορούσε σταρακια που του ταίριαζαν στα 60 του χρονια και μου θύμιζε κάποιον γνωστό ηθοποιό.. 
- Ειμαι 24 αποκρίθηκα ευγενικά. 
- Εισαι πολυ μικρη ακομα, μου ριπε αυτάρεσκα . Σχετικό πραγμα ο χρόνος σκέφτηκα ...
- Δουλεύεις κοριτσι μου ή τρεχεις καθε μήνα στον ΟΑΕΔ; 
- τίποτα απο τα δυο.. Ειμαι φιλόλογος και ...
-Ασε κατάλαβα, ειπε και με διέκοψε με ενα κοφτό νεύμα του χεριού του... Το μυστικο ειναι να ζεις την καθε στιγμη και τίποτα να μην σε αγγίζει... Το ακούσες ; Αν με ρωτήσεις τι δουλεια κανω θα σου απαντήσω το εξής. Ειμαι πλούσιος και κλέβω το κράτος... Ήμουν ο μεγαλύτερος εργοστασιάρχης ρυζιού. Το έχασα κανοντας υπέροχη ζωή... Οχι μην βιάζεσαι να με κατακρίνεις ... Ποτε δεν ήμουν τζογαδόρος, ποτε δεν ειχα κάποιον εθισμό ... Ήμουν απλως ερωτευμένος με την καλη ζωή... Την μια μερα οδηγούσα πορσε και την αλλη βρέθηκα να κοιμάμαι σε ενα παγκάκι ... Θέλει κότσια η ζωή μικρη... Κότσια μια δοςη τρέλας και μπόλικο ρίσκο... Ο μόνος τρόπος για να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι, να συνεχίσεις να ζεις .
  Η ιστορια του κ. Λευτέρη ήταν οπως και ο ίδιος, λιγο τρελη με μπόλικο ρίσκο και πολλες κωλοτούμπες... Ενδιαφέρουσα ιστορια, ενδιαφέρον ανθρωπος , γρήγορο ταξιδι... 
 - Ειμαι απο Αθήνα και εχω δυο κόρες. Η μια ειναι στην ηλικία σου κοντα. Τωρα παω να δω την αλλη.. Ειναι παντρεμένη με ενα καλο παιδι .. Ειναι στρατιωτικός .. Δεν βαριέσαι δουλεια να υπάρχει ... Εχω και ενα εγγόνι το οποιο θα παρει το ονομα μου <<Άγγελος >>. Κατσε να σου δείξω φωτογραφιες... 
Δεν πρόλαβα να αρθρώσω λέξη, δεν πρόλαβε να παρει ανάσα .Η κυρια Αγγελικη, καθόταν αναπαυτικά στην απέναντι θέση κοιτώντας χαμογελάστη την φύση που διέσχιζε το τρενο .. Γλυκιά γυναίκα και προπάντων φρέσκια γιαγια ... Με κέρασε σπιτική τυρόπιτα και μου ανέλυσε τα παντα για την οικογένεια της .. Δεν με κούρασε γιατι σκέφτηκα πως ισως σε μερικά χρονια η δική μου μανούλα να βρεθει στην ίδια ακριβώς θέση ... 
- Ειμαι φοιτητής στην καλών τεχνών. Ταξιδεύεις συχνά με αυτο το δρομολόγιο; Κρίμα γιατι ετσι δεν θα σε ξαναδώ . Μου χαμογέλασε ντροπαλά . Του χαμογέλασα κοιμισμένα απο υποχρέωση αλλα και λογω κούρασης .. Σκέφτηκα πως σίγουρα ειναι στα πρωτα βήματα του φλερτ.. Χαμογέλασα στην θύμηση τους . Επειτα κοίταξα το ρολόι μου απελπισμένα . Ενα τέταρτο , δώδεκα λεπτα και η ωρα να προχωράει με βήμα βραδύποδα .. Περιεργο πραγμα ο χρονος. Οταν περνας καλα τρέχει λες και εχει καταπιεί τον Βεγγο ... Σε αντίθετη περιπτωςη ενα λεπτό μοιάζει με αιωνιότητα .Πριν κατέβω απο το τρενο μου έδειξε το μπλοκ σχεδίου που βασάνιζε απο ωρα με το ΗΒ μολύβια του... Ξαφνιάστηκα. Με είχε αποτυπώσει στο χαρτί με απίστευτη ακριβεία. Μου υποσχέθηκε πως στο επόμενο ταξιδι που θα με συναντούσε θα μου το έδινε.. Χαμογέλασα ειλικρινά αυτή την φορα ...  
 Λατρεμένα μου μπλόγκεράκια, στον πήγαιμο για την Ιθάκη να εύχεστε να ειναι μακρύς ο δρόμος και να εχει άπειρους ανθρωπους. Βλέπετε ο προορισμός ειναι ανούσιος οταν η διαδρομή απαρτίζεται απο τοσο ενδιαφέροντες ανθρωπους ... 
Για όλους εκείνους που ταξιδεύουν στο άγνωστο ...
Με αγαπη 
Η ταξίδιαρα Σιλβη σας...

Share:

0 σχόλια