Αν...

 Αν μπορεις στην πλαση τουτη να περιφρονεις τα πλουτη
κι αν οι επαινοι των γυρω δεν σου παιρνουν το μυαλο,
Αν μπορεις στην τρικυμια να κρατησεις ψυχραιμια,
Κι αν μπορεις και στους εχθρους σου να σκορπισεις το καλο,
Αν μπορεις με μιας να παιξεις καθε τι που'χεις κερδισει,
Στην καταστροφη ν'αντεξεις και να δωσεις καποια λυση,
Αν μπορεις να υποταξεις πνευμα,σωμα και καρδια
Αν μπορεις οταν σε βριζουν να μην βγαζεις τσιμουδια,
Αν μπορεις στην καταιγιδα να μην χανεις την ελπιδα,
Κι αν μπορεις να συγχωρησεις οταν σ'εχουν αδικησει,
Αν μπορεσεις τ'ονειρο σου να μην γινει ο ολεθρος σου,
Κι αν μπορεσεις ν'αγαπησεις οσους σ'εχουνε μισησει,
Αν μπορεις να εισαι ο ιδιος στην χαρα και στην οδυνη,
Αν η πιστη στην ψυχη σου μπρος σε τιποτα δεν σβηνει,
Αν μιλωντας με τα πληθη τη συνειδηση δεν χανεις,
Αν μπορεσεις να χωνεψεις πως μια μερα θα πεθανεις,
Αν ποτε δεν σε μεθυσει του θριαμβου το κρασι,
Αν στα ψεματα των αλλων δεν λες ψεματα κι εσυ,
Αν μπορεις να μην θυμωνεις,αλλα μητε και να κλαις οταν αδικα σου λενε πως εσυ μοναχα φταις.
Αν μπορεις με ηρεμια διχως νευρα η δυσφορια και τα ιδια σου τα λογια να τ'ακους παραλλαγμενα,
Αν μπορεις καθε λεπτο σου να'ναι μια δημιουργια και ποτε σου να μην μενεις με τα χερια σταυρωμενα.
Αν οι φιλοι σου κι οι εχθροι σου δεν μπορουν να σε πληγωσουν,
Αν οι σχεσεις με μεγαλους τα μυαλα δεν σου σηκωνουν,
Αν τους παντες λογαριαζεις μα...κανενα χωριστα,
Αν μπορεσεις να φυλαξεις και τα ξενα μυστικα...
Ε!παιδι μου τοτε...
Θα μπορεσεις ν'απολαυσεις οπως πρεπει την ζωη σου...
Θα'σαι ανθρωπος σπουδαιος κι ολη η γη θα'ναι δικη σου!

Υ.Γ αυτο το ποίημα μου το αφιέρωσε η πλέον καρδιακή μου φιλη  Ελενη οταν έφυγα απο Κομοτηνή. Της το διάβαζε η γιαγια της οταν η ίδια ήταν μικρη...

Share:

0 σχόλια