Σημερον την τριαντακοστη μερα του μήνα Ιουλίου η πλήξη και η καταιγίδα δεν λένε να σταματήσουν... Η μεν καταιγίδα μου αρεσει η δε πλήξη με ψυχοπλακώνει... Στην προκειμένη ταιριάζει το τραγούδι βρέχει στην φτωχογειτονιά βρέχει και στην καρδιά μου αν αναλογιστεί κανεις τις φουρτούνες στα ερωτικά μου... Ελπίζω τις επόμενες μέρες ο συναισθηματικός καιρος να αλλάξει διότι με βλεπω για άλλη μια φορα να τελειωνω τον αγώνα πριν καν αρχίσει... Anyway σε μια μακρυνη γη οι άνθρωποι πενθούν για τους πεθαμένους απο τον πόλεμο και εγω πενθω την ανύπαρκτη ερωτική μου ζωή.. Πόσο ανοητη νιώθω.. Σήμερα κατόρθωσα να μαγειρεψω χοιρινή τηγανιά με σος μουστάρδας και διάφορες σαλάτες και ορεκτικά ... Άρεσε και στον μπαμπά και ας μην το έδειξε ξεκάθαρα ...ένιωσα και πάλι χαΖη νοικοκυρά οπως και στην Κομοτηνή. Πήγα πήρα φρέσκο ψωμί κρουασανάκια με σοκολατα και άχνη ( δυστυχώς ήταν πολυ μπαγιατικα) αγόρασα φέτα και κασέρι και συμμάζεψα... Κατάφερα να μην βάλω φωτιά στην κουζίνα και να λερώσω ελάχιστα σκεύη !!!! Πόσο υπερήφανη νιώθω ... Ειρωνικό ήταν αυτο... Εχω αρχίσει να ξανα ψάχνω σχετικά με την emirates ... Προσπάθησα να κανω αίτηση αλλα δεν ειμαι σίγουρη αν και κατα πόσο την έκανα τελικά ... Πόσο θέλω να με πάρουν... Αυριο θα ανακοινωθεί και η χατζη... Εχω τρελό άγχος... Ή που θα ορκίστω ξανα ή που θα ξανα παω στις άβολες θέσεις του προκάτ για μια ανοητη τρίωρη εξέταση ... Δεν θα το άντεξω ... Καθε βράδυ φαντάζομαι οτι πετάω σε άλλη γη σε αλλα μέρη .. Το πρωι ξυπνάω και ειμαι ξανα στα ίδια ... Αυτός ο εφιάλτης πρεπει να σταματήσει ... Απο αυριο θα φωνάξω carpe diem ... Σήμερα θα παίξω τον ρόλο της μελαγχολικης λαίδης ... Καληνύχτα μπλόγκεράκια μου!!!